مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا

مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا
۱۰ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود.

معرفی اجمالی مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا :
مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا سرشار از پلی فنول ها است که به دلیل خواص آنتی اکسیدانی خود، فعالیت آنزیمی بدن را کنترل می کند. ویتامین B6 موجود در مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا، میزان اکسیژن رسانی به بافت های مختلف بدن را افزایش می دهد و با تقویت سیستم ایمنی بدن به بهبود عملکرد گلبول های سفید خون کمک می کند.
کورستین موجود در مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا نوعی فلاونوئید است که از سلول های مغز در برابر رادیکال های آزاد محافظت کرده و به همین دلیل تأثیر بسزایی در پیشگیری از بیماری آلزایمر دارد. فلاونوئیدهای موجود در مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا بسیاری از عوارض مرتبط با یائسگی را در زنان کاهش می دهد و با افزایش تراکم استخوان ها از پوکی آن ها پیشگیری می کند.
پکتین موجود در مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا به کاهش کلسترول خون کمک کرده و تری گلیسیرید و میزان قند خون را تنظیم می کند.
کاهش احتمال ابتلا به انواع سرطان از دیگر خواصی است که به این نوشیدنی نسبت داده می شود. ضمن آنکه گنجاندن مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا در برنامه غذایی به میزان قابل توجهی موجب کاهش وزن می شود.
خواص سم زدایی مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا، آن را به نوشیدنی طبیعی و مفید برای از بین بردن عفونت ها و ویروس ها در بدن تبدیل کرده است.
سیب دارای ویتامین ها، آنزیم ها و املاح مفیدی است که به عنوان تقویت کننده اعصاب و قلب شهرت دارند. از همین رو، نوشیدن مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا قبل از خواب، باعث خوابی خوش و آرام می شود.

تاریخچه:
سیب ترش گرانی اسمیت بومی استرالیا است و زمانی شناخته شد که خانمی به نام ماریا آن اسمیت بذر آن را در دهه ی ۱۸۶۰ م، به اشتباه کشت کرد. به همین سبب این میوه را گرانی اسمیت، نامیده اند. گرانی به معنی مادربزرگ است و اسمیت نام این خانم بود. براساس منابع موجود، این گیاه حاصل تلاقی دو گونه ی Malus domestica و Malus sylvestris است.
نخستین بار در دهه ی ۱۹۳۰ سیب گرانی اسمیت به اتحادیه ی اروپا صادر شد، سپس در دهه ی ۱۹۷۰ به ایالات متحده ی آمریکا راه یافت. این نوع سیب در سوپرمارکت ها به وفور یافت می شد چون به دلیل داشتن پوست ضخیم و خاصیت انبارداری، برای حمل و نقل مناسب بود. این میوه می تواند از اواخر اسفند برداشت و تا آبان ماه در انبار نگهداری شود. امروزه سیب ترش در استرالیا، اروپا، نیوزلند، آمریکای جنوبی و ایالات متحده ی آمریکا کشت می شود.

کاربرد در طب قدیم:
سیب ترش را در قدیم برای درمان نقرس و بیماری های عصبی استفاده می کردند. در طب سنتی سیب ترش را برای درمان اسهال، تب و تهوع و برای تقویت معده به کار می برند و گفته می شود این میوه برای افراد گرم مزاج بسیار مفید است و کسانی که سردمزاج هستند باید سیب شیرین بخورند.

مواد موثر مخلوط چای سبز و سیب ترش نیوشا :
کلروژنیک اسید، کافئیک اسید، کاتچین، اپی کاتچین، روتین، کوئرستین، فلوریدزین، سیانیدین.

چای سبز، آلوورا و عسل نیوشا

چای سبز، آلوورا و عسل نیوشا
۱۵ دقیقه در یک لیوان آبجوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود.

بدلیل کیفیت بالای آلوورا موجود در این تی بگ و خواص بسیار مفید آن برای پوست. میتوان پس از این مرحله و خنک شدن تی بگ آنرا روی چشم گذاشت و روی پست صورت مالید و پس از ۲۰ دقیقه شست.

معرفی اجمالی محصول:
خواص درمانی مخلوط چای سبز، آلوورا و عسل نیوشا آنقدر زیاد است که نام گیاه هزاردرمان را روی آن گذاشته اند. آلوورا دارای ویتامین های A ،B1 ،B2 ،B6 ،B12 ،E ،C و مواد معدنی شامل کلسیم، سدیم، آهن، پتاسیم، کروم، منگنز، مس و روی است. مخلوط چای سبز، آلوورا و عسل نیوشا کمبود کلسیم را در بدن به حداقل می رساند، جذب آن را تسریع نموده و در نهایت، آن را در تمام بدن پخش می کند. از این رو در پیشگیری و درمان پوکی استخوان می‌تواند مفید واقع شود.

از مفیدترین خواص مخلوط چای سبز، آلوورا و عسل نیوشا کمک به کاهش وزن است. آلوورا با تحریک متابولیسم بدن باعث می شود تا بدن کالری بیشتری بسوزاند. در واقع، مصرف آلو‌ورا به صورت خوراکی قدرت ایمنی بدن را بالا برده و موجب نرمال شدن متابولیسم بدن می‌شود.

مخلوط چای سبز، آلوورا و عسل نیوشا به طور طبیعی مقاومت بدن را افزایش داده و خون را تصفیه می کند. و از سوی دیگر، در رفع یبوست، درمان سوءهاضمه، بیماری های کبدی و آسم نیز مؤثر است. این گیاه دارویی، برای سلامتی دهان و لثه و درمان زخم معده، زخم های گوارشی، کم خونی، بی خوابی، درد کلیه و برای انواع دیابت مفید است.

تاریخچه:
براساس برخی داستان ها، اسکندر با توصیه ی ارسطو، جزیره ی سوکوترا را برای در امان نگه داشتن منابع آلوورا فتح کرد تا از این گیاه برای درمان زخم سربازانش استفاده کند.
آلو‌ورا در اندونزی زبان کروکودیل نامیده می شود.
مصری ها آلوورا را «گیاه ابدیت» می نامیدند و از آن برای درمان عفونت و بیماری های پوستی استفاده می کردند.
در امپراطوری هند، چین، یونان و روم، آلوورا برای درمان زخم، گزیدگی، سوختگی، عفونت، التهاب و تورم استفاده می شد.
بر اساس علم آیورودا، آلوورا دارای چهار طعم شیرین، ترش، تلخ و گس است.

کاربرد در طب قدیم:
در طب سنتی، از آلوورا برای برطرف کردن یبوست، اگزما، شورۀ سر و ریزش مو استفاده می شود. این گیاه را برای کنترل دیابت و درمان آسم، سؤهاضمه و بیماری های کبدی مفید می دانند.

مواد موثر:
ژل و شیره (شیرابه) دو ماده ی اصلی هستند که این گیاه تولید می کند. به طور کلی آلوورا حاوی انواع ویتامین ها، آنزیم ها، موادمعدنی، قندها، لیگنین، ساپونین ها، سالیسیلیک اسید و آمینو اسیدها است. آنتراکوئینون های آلوئین و اِمودین، ملیّن و ضد میکروب هستند. گلوکومانان و آسمانان از ترکیبات اصلی ژل هستند.

چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا

چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا
۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود (افراد با یبوست شدید تحت نظر مشاور مصرف شود).

معرفی اجمالی مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا :
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا یا پونه کوهی دقیقا مانند جراحی بای پس معده عمل میکند، معده از یک بافت کش مانند تشکیل شده که این بافت پس از سالیان و مخصوصا پرخوری دفورمه یا بزرگ و از حالت طبیعی خود خارج می شود، مصرف مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا به مرور و بعد از مدتی باعث می شود که بافت معده به حالت طبیعی و اولیه خود بازگردد و کوچک شود همچنین باعث بالا رفتن متابولیسم بدن شما شده و سوخت و ساز بدن شما را بالا می برد دقیقا مانند کاری که ورزش در بدن شما ایجاد می کند این خواصیت نعناع فلفلی با ترکیب چای سبز که دارای کافئین و کاتچین است باعث چربی سوزی شده و به حفظ تناسب اندام از طریق کاهش وزن کمک می کند. نعنا‌ع ‌فلفلی یک گیاه دارویی معطر است که دستگاه گوارش و صفراء را تحریک کرده و خاصیت ضد التهابی دارد. استنشاق بوی آن برای بهبود سرماخوردگی و عفونت های گلو بسیار مفید است.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا باعث افزایش ترشح صفراء شده و در نتیجه به هضم غذا کمک می‌کند. سازمان جهانی سلامت، تأثیر نعناع فلفلی بر درمان سندرم روده‌ ی تحریک‌پذیر و رفع مشکلات گوارشی مانند نفخ و ورم معده را، به رسمیت شناخته است.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا ضدباکتری است و تجمع میکروب‌ها در دهان را کاهش می‌دهد. به همین دلیل، دهان تمیز و خوشبو می‌شود. علاوه بر این، نعناع فلفلی سرشار از «منتول» است و باعث می شود تا دهانتان به مدت طولانی تازه و خوشبو بماند.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا ضداسپاسم گوارشی، ضدنفخ، مسکن، ضدعفونی کننده،‌ عرق ‌آور، خلط ‌آور، ضدسرفه، ضدخارش، آرام‌بخش، خنک‌ کننده پوستی، گرم‌کننده بدن و رقیق‌ کننده خون است.

تاریخچه نعناع فلفلی موجود در مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا :
منشأ نعناع فلفلی را آفریقای شمالی و منطقه مدیترانه می دانند. در طب سنتی چینی و ژاپن از نعناع فلفلی استفاده می شد. بر اساس متون کهن، نعناع فلفلی از ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مصرف خوراکی و دارویی داشته است. این گیاه، سال ۱۷۲۱ میلادی، در لیست رسمی دارویی انگلستان به عنوان گونه ی مستقلی با خاصیت درمان سرماخوردگی و سردرد ثبت شد. مصریان، نعناع فلفلی را کشت می کردند و برگ های خشک این گیاه در اهرام کشف شده اند. در اواسط قرن هجدهم، این گیاه به منظور خواص دارویی اش در غرب اروپا و انگلستان کشت شد.

کاربرد نعناع فلفلی موجود مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا در طب قدیم:
در طب سنتی، نعناع فلفلی برای درمان تهوع، استفراغ، اسهال، تب، یرقان، فشار خون بالا، دیابت، درد، سوء هاضمه، نفخ، قولنج روده، عفونت مجاری ادراری و عفونت های تنفسی، دسمینوره و سرماخوردگی کاربرد دارد. همچنین به عنوان خواب آور، افزایش دهنده شیر مادران، قاعده آور و ضد انگل به کار می رود.

مواد موثر مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا :
منتول، منتون، منتیل استات، نئومنتول، ایزومنتون، منتوفوران، لیمونن، پولگون، آلفا و بتا پینن، گلیکوزیدهای آپی ژنین، دیوزمتین و لوتئولین.

دمنوش معجون رویایی نیوشا

دمنوش معجون رویایی نیوشا
۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان لفاف مثلثی دمنوش معجون رویایی نیوشا خارج شود.

 

معرفی اجمالی دمنوش معجون رویایی نیوشا :
ترکیبات دمنوش معجون رویایی نیوشا : پرسیاوشان, مرزن جوش, بابونه و عسل
خواص دمنوش معجون رویایی نیوشا : ۱٫ آرامش بخش اعصاب. ۲٫ بهبود دهنده عملکرد دستگاه گوارش. ۳٫ تنظیم کننده فشار خون. ۴٫ رفع کننده اسپاسم های عضلانی

دلایل خواص دمنوش معجون رویایی نیوشا : مطالعات نشان می دهد که فلاونوئیدهای پرسیاوشان از طریق فعال کردن کانال های K+ و یا بلاک کردن مکانیزم Ca++ اثر ضد اسهال و ضد قولنج شکم دارند و اثر آن در دوزهای آزمایشی ۳۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم/کیلوگرم مشابه داروی لوپرامید است. عصاره جوشانده بابونه (CDE) نیز اثر محافظت کننده قابل توجهی در برابر اسهال ناشی از تجمع مایع روده در بدن دارد و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می کند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آپی ژنین، لوتئولین و بیسابولول بابونه به گیرنده بنزودیازپین در مغز متصل شده و عروق خونی و عضلات ماهیچه های صاف را آرام می کنند. ترکیبات کارواکریل استات مرزنجوش نیز اثر بالقوه ضد اضطرابی دارند و احتمالا بر روی سیستم گابا (GABA) یا گاما آمینوبوتیریک اسید عمل می کنند. مطالعات نشان می دهند که ترپن و کارواکرول مرزنجوش از تجمع پلاکت های خونی جلوگیری کرده و با کاهش سنتز هورمون آلدوسترون و کند کردن سیستم رنین، آنژیوتانسین، آلدسترون فشار خون را کاهش می دهد. مرزنجوش با کاهش فشار خون تا حد زیادی خطر ابتلا به بیماری فشار خون بالا و در نتیجه ریسک ابتلا به بیماری ها و مشکلات قلبی را کاهش می دهد. مطالعات نشان می دهد که آپی ژنین و بیسابلول بابونه استیل کولین و هیستامین را مهار کرده و به کاهش اسپاسم کمک می کنند که این خاصیت بابونه با داروی پاپاوارین قابل مقایسه است. همچنین بابونه حاوی روغن های فرار آلفا بیسابلول ، آلفا بیسابلول اکسیداز A و B و ماتریسین ( معمولا به کامازولن و سایر فلاونوئیدها با خاصیت ضد التهابی تبدیل می شود) است. فعالیت های ضد التهابی بابونه شامل مهار LPS ناشی از پروستاگلاندین E، کاهش فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز (COX-2) بدون تاثیر بر روی فرم تشکیل دهنده COX-1 است. بابونه در کاهش اسپاسم های عضلات صاف مربوط به ماهیچه های دستگاه گوارش و کاهش التهاب آنها موثر است.

 

تاریخچه ترکیبات بکار رفته در دمنوش معجون رویایی نیوشا :
پرسیاوشان ساقه های بلند و باریک مو مانند و برگ های ظریف و پنجه ای شکل دارد. نام علمی این گیاه به معنی “موی ونوس” برگرفته از دو واژه ی لاتینبه capillus معنی مو و veneris منسوب به ونوس، ایزدبانوی رومی است. پرسیاوشان بومی شمال و جنوب آمریکا، اروپا، استرالیا، آسیا، آفریقا، چین و ژاپن است.

مرزنجوش در اصل از منطقه ی مدیترانه و آسیای صغیر آمده است و زنان یونانی از مرزنجوش برای معطر کردن خانه های خود استفاده می کردند. کلمه ی Oregano از واژه ای یونانی به معنی «لذت و شادی کوه ها» مشتق شده است.

بابونه بومی مناطق جنوب و شرق اروپا است. بابونه در مصر باستان دارویی برای درمان تب و لرز بود. به سبب مشابهت بوی بابونه با شکوفه های سیب، نام این گیاه از کلمه ی یونانی Chamomilla به معنی سیب، گرفته شده است.

 

کاربرد ترکیبات دمنوش معجون رویایی نیوشا در طب قدیم:
پرسیاوشان از نظر طب سنتی ایران معتدل است. در این طب، از پرسیاوشان برای درمان سرفه، بهبود علائم سرماخوردگی، درمان برونشیت و زکام استفاده می شد. این گیاه، خلط سینه را نرم و دفع می کند، ادرارآور و تب بر است. اسهال را برطرف کرده، طحال و کبد را تقویت می کند و در معالجه ی یرقان موثر است.

مرزنجوش طبعی گرم و خشک دارد و به طور سنتی در درمان ورم، تسکین التهاب، درد سینه و دل پیچه، تنگی نفس و درد قلب کاربرد داشت. مرزنجوش ادرار را زیاد می کند و برای تسکین اعصاب و رفع بی حوصلگی و افسردگی، درمان سردرد، تهوع و درد مفاصل و عضلات هم مفید است. یونانیان از این گیاه برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کردند و اعتقاد داشتند که برای درمان تشنج، ورم و سم زدایی از بدن بسیار مفید است.

بابونه قرن هاست که دارویی برای آرامش اعصاب، کاهش اضطراب و افسردگی، درمان تب و سرماخوردگی است. در قرون وسطی از بابونه برای درمان بیماری هایی مانند آسم، تب، التهاب و تهوع استفاده می کردند. همچنین بابونه در طب سنتی برای رفع ناراحتی های گوارشی مانند بی اشتهایی، نفخ، سوءهاضمه، اسهال و استفراغ و تهوع استفاده می شود.

 

مواد موثر دمنوش معجون رویایی نیوشا :
پرسیاوشان:
تری ترپنوئیدها، فلاونوئیدها، فنیل پروپانوئید ها، ترکیبات آلیسیکلیک و کاروتنوئیدها

مرزن جوش:
کربوهیدرات ها، آنتراکوئینون ها، کومارین ها، تانن ها، فلاونوئیدها، فلاولنونول ها و آنتوسیانین ها.

بابونه:
ترپنوئیدها (بیسابولول و سسکوئی ترپن ها)، فلاونوئیدها (آپی ژنین، لوتئولین، کوئرستین)، کومارین، آنته میک اسید، کولین، تانن و پلی ساکاریدها.

دمنوش گل گاوزبان نیوشا

دمنوش گل گاوزبان نیوشا

زمان دم کشیدن دمنوش گل گاوزبان نیوشا :
۷ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود (به دلیل داشتن آلکوالویید برای زنان باردار و کودکان مضر است و برای افرادی که مشکل اسهال دارند اصلا پیشنهاد نمیگردد).

معرفی اجمالی دمنوش گل گاوزبان نیوشا :

دمنوش گل گاوزبان نیوشا علاوه بر گل گاوزبان جهت خواص و اثر آرامبخش بودن بیشتر و ترکیبی بهتر دارای به لیمو، زیرفون و سنبل الطیب نیز هست.
گل‌ گاوزبان دارای نیترات پتاسیم، کلسیم، منگنز، منیزیم، اسید فسفریک و آلانتوئین است.
دمنوش گل گاوزبان نیوشا به دلیل داشتن مقادیر چشمگیر پتاسیم و کلسیم بسیار ادرارآور بوده و با تحریک بدن، تبادلات سلولی را تنظیم و سیستم اعصاب را آرام می کند؛ گل گاوزبان، بهترین داروی گیاهی جهت درمان ناراحتی ‌های اعصاب شناخته می شود.
منیزیم موجود در دمنوش گل گاوزبان نیوشا ضدسرطان بوده و به دلیل داشتن “آلکوالویید” می‌تواند در رفع حساسیت و التهاب و مقابله با روماتیسم مؤثر واقع گردد. ولی گل گاوزبان به دلیل وجود “آلکوالویید” برای زنان باردار و کودکان مضر است.
دمنوش گل گاوزبان نیوشا برای رفع سرماخوردگی، بی اختیاری دفع ادرار، کاهش التهاب و ورم کلیه مفید است.

دمنوش گل گاوزبان نیوشا حواس پنجگانه را تقویت کرده و نشاط ‌آور و ضد اضطراب است. از دیگر خواص این دمنوش می توان به تصفیه‌کننده‌ خون، ضداسپاسم، محرک غدد آدرنال، مقوی قلب و عروق، نرم‌ کننده مجاری تنفسی، خلط ‌آور و مسهل اشاره نمود.

 

تاریخچه ترکیبات موجود در دمنوش گل گاوزبان نیوشا :
گل گاوزبان با نام علمی Echium amoenum بومی مناطق محدودی از بخش های شمالی ایران و قفقاز است. این گیاه در بسیاری از مناطق اروپا، غرب آسیا و آمریکای شمالی می روید و اغلب به صورت وحشی در کناره ی رودخانه ها دیده می شود. در اوایل قرن نوزدهم قسمت های جوان گیاه مثل شاخ و برگ آن، به صورت پخته شده یا سالاد مصرف می شد. گیاه شناسان قدیم، گاهی این گیاه را Bugloss هم نامیده اند. برپایه ی برخی مستندات، Borago، نام لاتین گل گاوزبان، تحریفی از کلمه ی Corago ( Cor به معنی قلب و ago به معنی گذشته) است. این نامگذاری به سبب تأثیر این گیاه بر قلب انسان بود. هر چند، جان استیو هنسلو (۱۸۶۱-۱۷۹۶) گیاه شناس انگلیسی، معتقد بود این کلمه از barrach، واژه ای از زبان ایرلندی کهن (سلتی) به معنی مرد دلاور، مشتق شده است.

به لیمو با نام علمی Lippia citriodora از خانواده Verbenaceae ، گیاهی بومی شیلی، پرو و آرژانتین است. این گیاه به سبب خواص دارویی و عطر و طعم مطبوعش به ایران وارد و در مناطقی از کشور توسط شرکتهای تولید کننده ی گیاهان دارویی به‌صورت محدود کشت شد. این گیاه را نخستین بار دریاسالاری فرانسوی در حدود سال ۱۷۶۷ میلادی به اروپا وارد کرد و گیاه شناسی فرانسوی به نام فیلیبرت کامرسون این گیاه را Aloysia triphylla نامید. این گیاه به افتخار ماریا لویزا ترزا دپارما (۱۸۱۹-۱۷۵۱) همسر پادشاه کارلوس چهارم و ملکه ی اسپانیا نام گذاری شد. به همین دلیل این گیاه در اسپانیا به نام یربا لویزا و در پرتغال به نام لوسیا- لیما شناخته می شود. این اسامی نخستین بار در سال ۱۷۸۴ در جلد اول کتاب گیاه شناسی به زبان اسپانیایی چاپ شدند.

زیرفون گونه ای درختی با طول عمر بالا، ارتفاع زیاد، برگ‏ریز و بومی سراسر اروپا است. زیرفون بیشتر در جنگل های بالغ قدیمی یافت می شود. این گونه و به صورت خود رو یا زراعی تأمین، و به دلیل ویژگی های دارویی به طور گسترده استفاده می شود. اگرچه میزان پراکندگی آن در ۲۰۰۰ سال گذشته کاهش یافته است، اما همچنان در مناطق شهری و مسکونی به طور گسترده وجود دارد و بیشتر در نواحی کوهستانیِ اروپای مرکزی و شرقی دیده می شود. گل های خشک شده، برگ ها و چوب این درخت مصارف دارویی دارند. گل های ۵ گلبرگ، معطر و زرد متمایل به سفید آن، پس از شکوفه بهاری جمع آوری، خشک و در شرایط کم‏رطوبت نگهداری می شوند. گل ها با ارزش ترین اجزای دارویی درخت زیرفون هستند. برگ های درخت زیرفون شبیه به قلب با حاشیه‌ی دندانه دار هستند. امروزه این گیاه برای کاربردهای تجاری در فلوریدای آمریکا، مکزیک، ایتالیا و جزایر غربی کارائیب کشت می شود.

سنبل الطیب بومی اروپا و آسیا است و جزئی از طبیعت شرق آمریکای شمالی نیز شده است. سنبل الطیب که به آن علف گربه هم گفته می شود، در مناطق مرطوب با آب و هوای معتدل و عمدتا در جنگل ها و حاشیه رودخانه ها وجود دارد. اعضای جنس Valeriana، گیاهان علفی چند ساله ای هستند که به طور گسترده در نواحی معتدل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا پراکنده شده اند. از حدود ۲۰۰ گونه شناخته شده، اغلب سنبل الطیب اوراسیایی (Eurasian Vakeruaba officinalis) برای مصارف دارویی کشت می شود. محصول سنبل الطیب یک محصول طبیعی از ریشه و ریزوم این گیاه است.

 

کاربرد ترکیبات دمنوش گل گاوزبان نیوشا در طب قدیم:
گل گاوزبان را رومی ها از اوایل قرن سوم پیش از میلاد شناخته و به اروپا معرفی کردند. ایشان، از سالیان بسیار دور برگ های این گیاه را می خیساندند و آن را همچون نوشیدنی ارزشمندی برای آرامش بخشی و برطرف نمودن مشکلات عصبی استفاده می کردند. جان جرارد گیاه شناس قرن شانزدهم معتقد بود که گل گاوزبان افراد را شاد و سرزنده می کند. پلینی دالدر فیلسوف رومی اعتقاد داشت که این گیاه ضد افسردگی است و افراد را شجاع می کند. جان اِولین (John evelyn) نویسنده ی انگلیسی قرن هفدهم میلادی، می نویسد: «گل گاوزبان بیماری و تنبلی را دور می کند، طبع گرم و خشکی دارد، جویدن برگ تازه اش، به طور سنتی برای درمان جوش های چرکی دهان مفید و دم کرده ی آن برای تنگی نفس سودمند است. این گیاه، از بین برنده ی افسردگی، کاهنده ی فشارخون، شادی آور، رقیق کننده ی خون، رفع کننده ی اضطراب و دلهره و از بین برنده ی تپش قلب است. گیاهی خواب آور، معرِق و باز کننده ی عروق است، همچنین ضدبلغم و سودا، تب و سرفه بوده و برای نفخ مؤثر است.

به لیمو به طور سنتی در درمان سوء هاضمه، نفخ، دردهای عصبی سرگیجه و علایم سرماخوردگی استفاده می شود. برگ و سرشاخه ی گلدار این گیاه، محرک، ضد تشنج، پایین آورنده ی درجه ی گرما و تب در بیماریهای گوناگون است. از برگ آن در رفع درد معده، تپش قلب، احساس صداهای مبهم در گوش و حالات عصبی و خستگیهای روحی- روانی استفاده می شود. به لیمو در ردیف بهترین داروها برای تقویت معده، است که بهتر است همیشه به صورت دم کرده مثل چای، مصرف شود.

زیرفون درمانی برای سرماخوردگی، گلو درد و سردرد سینوسی و میگرنی است. به طور سنتی، در کشورهایی مانند ایران و برزیل، گل های زیرفون برای آرامش اعصاب، درمان اضطراب و بی خوابی، ترمیم عروق خونی و جلوگیری از تصلب شرایین استفاده می شود. در طب گیاهی بلغارستان، ترکیه و آلمان، از گل های زیرفون به عنوان آرام‌بخش، ضدتب، اکسپکتورانت، ضدالتهاب در بیماری های دستگاه تنفسی، سرماخوردگی و آنفلوآنزا، و برای درمان بی خوابی، بیماری کبد و کیسه صفرا استفاده می شود.

سنبل الطیب برای درمان بی خوابی توصیه شده است. این گیاه، در یونان، مکتب آیورودا (اساس درمان در این مکتب، توازن عناصر طبیعی بدن و تعادل روح و روان انسان است)، طب سنتی چینی، و هومیوپاتی (یکی از رایج‌ترین شیوه‌های درمانی طب مکمل) برای آرام بخشی، تقویت قلب و درمان صرع و هیستری استفاده می شد. تنتور آن، قرن ها در اروپا به دلیل ویژگی آرام بخشی استفاده می شده است. هنوز هم به طور گسترده در فرانسه، آلمان و سوییس به عنوان یک خواب آور استفاده می شود. در طب یونان، ریشه سنبل الطیب برای درمان اختلالات بی شماری نظیر تپش قلب، مشکلات گوارش، صرع و عفونت های دستگاه ادراری توصیه شده است.

 

مواد موثر دمنوش گل گاوزبان نیوشا :
گل گاوزبان ایرانی:
مواد مؤثر فراوانی از قبیل تانن، موسیلاژ، ترکیبات فنلی، مواد قندی، فلاونوئید و مقدار کمی آلکالوئید دارد. در این گیاه، ۳ تا ۵ درصد موسیلاژ، ۰/۱۵ درصد فلاونوئید و۱۳/۴۳ درصد آنتوسیانین با آگلیکون دلفیدین و سیانیدین وجود دارد. مقدار ناچیزی آلکالوئید از دسته ی پیرولیزیدین هم در این گیاه یافت می شود.

به لیمو:
لیمونن، نرال، ژرانیال، ژرانیل استات، بتاکاروفیلن، آلفاکورکومین، سابینن

زیرفون:
فلاونوییدهای اصلی گل، ایزوکوئرستین-روتین و آستراگالین و فلاوونوییدهای اصلی برگ، کوئرستین-۳-۷-دی رامنوزید و کامپفرول-۳-۷-دی رامنوزید هستند. همچنین، گل زیرفون حاوی موسیلاژ، p- کوماریک اسید، کامپفرول، ترپنویید، کوئرستین و روغن های فرار مانند سیترال، سیترونلال، سترونلول، ائوژنول و لیمونن است. رایحه گل مربوط به مقادیر کمی از روغن ضروری است که ترکیبات آن بسته به محل رویش متنوع است.

سنبل الطیب:
ریشه سنبل الطیب، حاوی مونوترپن های دوحلقه ای(والپوتریات ها شامل والترات، اسوالترات، دی هیدرو والترات و ایزو والترات)، روغن های فرار(والرانون، والرنال و والرنیک اسیدها)، سزکویی ترپن ها، لیگنان ها، آلکالوییدها(مانند والرین و والریانین)، فلاوونوییدها(اکاستین، آپیجنین، دیوسمتین، کوئرستین، کامپفرول، لینارین و لوتئولین) و اسیدهای آمینه آزاد(مانند گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA)، تیروزین، آرژنین و گلوتامین) است. بوی شاخص سنبل الطیب توسط ایزووالریک اسید تولید می شود. والرنیک اسیدها و والپوتریات ها اغلب به عنوان ترکیبات فعال در محصولات تجاری و دارویی سنبل الطیب در نظر گرفته می شوند.

دمنوش به نیوشا

دمنوش به نیوشا
۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان لفاف مثلثی خارج شود.

 

معرفی اجمالی دمنوش به نیوشا :
دمنوش به نیوشا ترکیبی است از میوه به گرمادیده و هسته میوه به .
دمنوش به نیوشا یکی از دمنوش های پرطرفدرا و خوش عطر برند نیوشا می باشد. دمنوش به نیوشا برای سلامت قلب، معده و اعصاب بسیار مفید است و درمان کننده سرماخوردگی، تب و سرفه خشک می باشد.

 

تاریخچه به در دمنوش به نیوشا :
درخت به، بومی جنوب غرب آسیا به ویژه ایران و آناتولی است. نخستین درختان به، به صورت خودرو در کوهپایه های قفقاز رشد می کردند. این میوه در دوران باستان با نام سیب طلایی، از خاورمیانه به منطقه ی مدیترانه و از آنجا به غرب و از طریق جاده ی ابریشم با نام هلوی طلایی سمرقند، به شرق و چین حمل می شد. به، از دوران باستان تا اواخر قرون وسطی به طور گسترده در بسیاری مناطق استفاده می شد حتی در برخی مناطق و کشورها، آن را بهتر از سیب می شناختند. این میوه، به دلیل شباهت با گلابی، ابتدا با نام علمی Pyrus cydonia ، اما بعدها به صورت گونه ای مجزا و با نام علمی Cydonia oblonga ثبت شد.

 

کاربرد به موجود در دمنوش به نیوشا در طب قدیم:
میوه ی به شیرین، در طب سنتی ایران طبیعتی گرم و دانه ی آن طبیعتی سرد و تر دارد و برای درمان سرفه‏ های گرم و خشک، تسکین حرارت معده و تقویت قلب مؤثر است. ابن سینا در کتاب قانون می نویسد:« به، برای درمان خونریزی غیرطبیعی رحم بسیار مفید است.» از میوه و دانه ی به، به طور سنتی در درمان سرگیجه، زخم های دهان، اسهال، استفراغ، سرفه و بی خوابی استفاده می شود.

 

مواد موثر دمنوش به نیوشا :
تانن، پکتین، موسیلاژ، قند(فروکتوز، گلوکز، گالاکتوز، سوکروز)، اسیدهای ارگانیک (سیتریک، آسکوربیک، مالیک، فرولیک، تارتاریک، شیکیمیک و فوماریک اسید)  ویتامین های A, B و C ، پتاسیم، اسیدهای آمینه آزاد (آسپارژین، آسپارتیک اسید، هیدروکسی پرولین)

دمنوش چای ترش نیوشا

 دمنوش چای ترش نیوشا
۱۰ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود (افرادی که از رقیق کننده های خون مانند هپارین, وارفارین یا الکوفارین استفاده میکنند تحت نظر مشاور مصرف شود).

معرفی اجمالی دمنوش چای ترش نیوشا :
دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) را می توان به هر دو صورت سرد و گرم به همراه مقداری قند، نبات یا حتی بدون آن به عنوان یک نوشیدنی رژیمی مصرف کرد. در عهد باستان از چای ترش یا سرخ به عنوان شاداب کننده و رفع کننده عوارض بیماری های قلبی استفاده می کرده اند.
دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی)  یک خنک کننده قوی برای بدن است، از این رو به عنوان یک نوشیدنی تابستانه گزینه بسیار مناسبی است. دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) میزان تعرق را افزایش داده و دمای داخلی بدن را کاهش می دهد.
افرادی که دارای قند، چربی و فشار خون بالا هستند، بهتر است یک تا دو نوبت از چای روزانه خود را به دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) اختصاص دهند. رز چینی کاهش دهنده فشار خون، رقیق و تصفیه کننده خون، کنترل کننده کلسترول خون، اختلالات کبدی و صفرایی است و برخلاف چای سیاه یکی از منابع غنی آهن به شمار می آید.
یکی از مهم ترین خواص دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) شباهت ترکیبات آن با انسولین است و به همین جهت این دمنوش خواص ضددیابتی هم دارد. در هند و مشرق زمین از دانه های این گیاه به عنوان یک دارو برای رفع سستی، گیجی و درمان سوءهاضمه استفاده می شود. دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) به طور طبیعی، خاصیت ضدمیکروبی و ضد سرطانی دارد و علاوه بر تقویت مکانیزم دفاعی، از بدن در برابر عفونت های باکتریایی نیز محافظت می کند.

تاریخچه دمنوش چای ترش نیوشا :
هیبیسکوس یا چای ترش که به آن چای سرخ یا چای مکّی هم می گویند، بومی هندوستان تا مالزی است و سال ها پیش به آفریقا برده شد. این گیاه در قرن هفدهم، در برزیل، و قبل از سال ۱۸۰۴ در گواتمالا برای مصارف غذایی کشت می شد. در اوایل دهه ۱۸۹۰، دکتر وبر، آن را در فلوریدا کشت کرد ولی به دلیل یخبندان شدید همه گیاهان از بین رفتند. چای ترش تا پس از جنگ جهانی دوم، در جنوب و مرکز فلوریدا در باغ های خانگی کشت می شد. در سال ۱۹۶۲، چای ترش در مصر بیشتر به دلیل مصارف دارویی کشت می شد تا غذایی. در سال ۱۹۷۱، گل های این گیاه در سنگال، تولید و خشک می شدند و از آنجا به میزان ۱۰ تا ۲۵ تن در سال به اروپا حمل می شدند. امروزه این گیاه به میزان وسیعی در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری توزیع شده است و گل آن برای تهیه ی مربا، نوشیدنی و چای، در مصر، ایران، تایلند و کشورهای غربی کاربرد فراوان دارد.

کاربرد دمنوش چای ترش نیوشا در طب قدیم:
در طب سنتی از چای ترش برای درمان فشارخون بالا، بیماری های کبد و تب استفاده می‏ شد. در طب سنتیِ آفریقا این گیاه برای درمان سرفه و گلودرد و همچنین به عنوان آنتی‏ باکتری، مدرّ، ضد اسپاسم و از بین برنده ی زرداب و صفرا مصرف می شود. در طب سنتی تایلند چای ترش را برای درمان سنگ کلیه به کار می برند. از گل های چای ترش برای سرماخوردگی، بی اشتهایی و به عنوان مدر و تا حدی ملین استفاده می شود. همچنین این گیاه در طب چینی برای درمان دمل، تورم، التهاب پوستی و زونا به کار می رود.

مواد موثر دمنوش چای ترش نیوشا :
اسیدهای اگزالیک، مالیک، سیتریک، استئاریک، پالمیتیک، تارتاریک، آسکوربیک، آراشیدیک، پروتوکاتچوئیک و اسید هیبیسکوس، آنتوسیانین، دِلفینیدین، سیانیدین-۳- روتینوزید، بتاکاروتن، بتاسیتوسترول، گالاکتوز، پکتین و کوئرستین.

دمنوش حس خوب زندگی نیوشا

دمنوش حس خوب زندگی نیوشا
۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان لفاف مثلثی دمنوش حس خوب زندگی نیوشا خارج شود (مصرف دمنوش حس خوب زندگی نیوشا برای آقایان تحت نظر مشاور بدلیل داشتن زیره و افزایش هرمون استروژن زنانه, منع مصرف برای بانوانی که در دوران شیردهی هستند, بانوانی که کیست سینه دارند).

 

معرفی اجمالی دمنوش حس خوب زندگی نیوشا :
ترکیبات: آویشن, زیره, زنیان و عسل
دمنوش حس خوب زندگی نیوشا دارای خواص زیادی است که بارزترین آنها شامل : ۱٫ تسریع کننده کاهش وزن. ۲٫ بهبود دهنده عملکرد دستگاه گوارش.

علل خواص دمنوش حس خوب زندگی نیوشا  : ۱٫ تسریع کننده کاهش وزن: مصرف زیره باعث کاهش وزن می شود. طبق نظر محققان، پرنیل فلاونوئیدهای موجود در زیره و حفظ یکپارچگی سلول های بتا در جزایر لانگرهانس لوزالمعده در نتیجه مصرف این گیاه، می تواند دلیل بروز اثرات مفید آن بر کاهش وزن و پروفایل متابولیک بدن باشد. همچنین ممکن است فاکتورهای رشد شبه انسولینی (IGFs) و پروتئین های اتصالی آنها در این امر دخیل باشند. در یک تحقیق پژوهشی مشاهده شد که میزان کاهش وزن و چربی بدن در زنانی که در رژیم لاغری خود زیره هم مصرف می کردند بیشتر از گروهی بود که رژیم لاغری آنها فاقد زیره بود. در این تحقیق، کاهش بیشتر شاخص توده بدنی و سایز دور کمر نیز بر اثر مصرف زیره مشاهده شد. ۲٫ بهبود دهنده عملکرد دستگاه گوارش: ترکیب آلی آروماتیک موجود در زیره به نام کومین آلدهید، باعث فعال سازی غدد بزاقی در دهان می شود و هضم اولیه غذا را تسهیل می کند. همچنین تیمول موجود در زیره همین کار را در مورد غدد ترشح کننده اسید ها، صفرا و آنزیم های مسئول هضم کامل غذا در معده و روده انجام می دهد. محققان مشاهده نمودند که مصرف عصاره زیره باعث افزایش فعالیت آنزیم های آمیلاز، پروتئاز و فیتاز می شود که در هضم قند، پروتئین و چربی دخیلند. ادویه هایی مانند زیره باعث تحریک جریان صفراوی و افزایش اسید های صفراوی می شوند که نقش مهمی در عمل هضم دارند. مصرف زنیان نیز باعث افزایش فعالیت آنزیم لیپاز و آمیلاز می شود. همچنین روغن های فرار موجود در آویشن باعث ضد نفخ بودن آن می شوند. آویشن خاصیت ضد میکروبی دارد و از رشد باکتری های مضر در دستگاه گوارش جلوگیری می کند. محققان عنوان کرده اند که خاصیت ضد میکروبی اسانس آویشن را می توان به کامفن و ترکیبات فنلی موجود در آن نسبت داد.

 

تاریخچه ترکیبات موجود در دمنوش حس خوب زندگی نیوشا :
آویشن در زمان های قدیم مصرف غذایی و دارویی داشته است. مردم یونان قدیم باور داشتند آویشن منبع قدرت و جرأت است. کلمه ی thymus در زبان یونانی به معنی جرأت است. گفته می شود آویشن گسترش خود در اروپا را مدیون رومی ها است که از آن برای تمیز کردن اتاق ها و معطر کردن نوشیدنی های خود استفاده می کردند. همچنین باور داشتند افزودن آویشن به آب، به آن انرژی می دهد. این گیاه قرن ها کاربرد غذایی و ضدعفونی کنندگی داشته است.

زیره از زمان کهن شناخته شده بود. منشأ این گیاه ایران و نواحی مدیترانه ای است. مردم یونان و رومِ قدیم زیره را می شناختند و استفاده از آن در مراکش هم رایج بود. در قرون وسطی، زیره محبوبیت خود در اروپا را از دست داد. فقط در اسپانیا هنوز محبوب بود و توسط مهاجران این کشور به آمریکایی ها شناسانده شد. بعدها این گیاه، دوباره محبوبیت خود در بخش هایی از اروپا را به دست آورد. امروزه، زیره بیشتر در ایران، ازبکستان، تاجیکستان، مراکش، مصر، هندوستان، سوریه، مکزیک و شیلی کشت می شود.

زنیان منشأ این گیاه به احتمال زیاد مصر است و اکنون در سرتاسر خاورمیانه پرورش داده می شود. این گیاه بسیار قدیمی، همانند بسیاری از دیگر ادویه ها، مصرف دارویی داشته است.

 

کاربرد ترکیبات دمنوش حس خوب زندگی نیوشا در طب قدیم:
آویشن اسپاسم دستگاه تنفسی را برطرف می کند، خلط آور و آنتی باکتریال است و برای بهبود سرفه و برونشیت مفید است. تجربیات گزارش شده نشان می دهند که آویشن بهبود آسم، لارنژیت، گاستریت مزمن و سوء هاضمه به کار می رود.

زیره اثر استروژنی دارد و از تشکیل پلاکت جلوگیری می کند. در طب هندوستان، زیره سبز برای بهبود سنگ کلیه و مثانه، اسهال، جذام و سقط جنین به کار می رود.

زنیان در طب سنتی به صورت خوراکی به عنوان ضدنفخ، ضد تهوع، ضد کرم، مدر و خلط آور استفاده می شود. خاصیت ضد کرمی زنیان، به ترکیب تیمول آن و خاصیت ضد اسپاسم و ضدنفخ آن به اسانس فرار آن نسبت داده می شود.

 

مواد موثر دمنوش حس خوب زندگی نیوشا :
آویشن:
ترکیب فعال آویشن، اسانس است که شامل ترکیب اصلی نیمول و مقدار کمتری کارواکرول ، ۱و۸- سینئول متیل اتر و آفاپینن است. البته فلاونوئیدها (آپی ژنین، لوتئولین و تیمونین) و اسیدهای پلی فنلی (لابیاتیک، رزمارینیک و کافئیک اسید) در اثر ضدالتهابی و ضدمیکروبی آویشن نقش دارند.

زیره:
ترکیبات مهم روغن فرار آن شامل کومین آلدهید، گاما ترپن ها، بتا پینن ها، p- سیمن و ۱و۳- p- منتاندیال هستند و پتروسلیک اسید و پالمیتیک اسید از اسیدهای چرب مهم می باشند.

زنیان:
تیمول، سیمن، آلفاپینن، دیپنتن، گاماترپنین، بتاپینن، میرسن، کارواکرول، ترپینن-۴-اُل، کاروون، لیمونن، دیلاپیول، اسیدهای اولئیک، لینولئیک، پالمیتیک و پتروسلینیک.

دمنوش راز سلامتی نیوشا

دمنوش راز سلامتی نیوشا 
۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان لفاف مثلثی دمنوش راز سلامتی نیوشا خارج شود (منع مصرف برای آقایان بدلیل داشتن رازیانه و افزایش هورمون استروژن زنانه).

 

معرفی اجمالی دمنوش راز سلامتی نیوشا :
دمنوش راز سلامتی نیوشا ، دارای ۱۲ عدد کیسه مثلثی و مخلوطی از ۴ گیاه معجزه آسای رازیانه، چای‌ سبز، آلوورا و کاکوتی است که با فرمولی منحصر‌به فرد ترکیب شده اند تا معجونی با عنوان راز سلامتی را برای شما عزیزان رقم بزنند.
دمنوش راز سلامتی نیوشا ، نقش موثری در تسریع کاهش وزن، بهبود زخم معده، بهبود عملکرد جنسی، ترمیم و جلوگیری از پیری پوست، تنظیم قند، فشار و کلسترول خون، افزایش شیرمادران و خاصیت ضد اضطراب و افسردگی دارد که میتواند شما را در تجربه‌ی دل‌انگیز نوشیدن دمنوشی ۱۰۰ درصد گیاهی سهیم کند.

 

تاریخچه ترکیبات موجود در دمنوش راز سلامتی نیوشا :

رازیانه, تاریخچه ی این گیاه به قدیم ترین زمانها برمی گردد و از همان دوره، در دسترس مردم ناحیه ی مدیترانه بود. جنگجویان رومی برای افزایش قدرت خود رازیانه مصرف می کردند. این گیاه برای جلوگیری از افزایش وزن هم، استفاده می شد. نام یونانی آن یعنی ماراتن که به معنی لاغر ماندن است باور مردم مبنی بر، اثر رازیانه بر کاهش اشتها را نشان می دهد. دشت ماراتن که جنگ معروف ایرانیان و یونانی ها در آن روی داد، به معنی دشت رازیانه است. پس از این جنگ، یونانی ها ساقه های بافته شده ی رازیانه را همچون نشان پیروزی استفاده کردند.

آلوورا گیاه مورد علاقه بسیاری از مردم دنیا است. پزشکان قدیم این گیاه را موهبتی برای انسان می دانستند. مبدأ آلوورا آفریقای شمالی است و نام آن از کلمه عربی «آلوئه» به معنای تلخ گرفته شده است. قدمت این گیاه را می توان در نوشته های کهن مصری روی برگه های پاپیروس که به ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد برمی گردد دید. کتاب معروف «Egyptian Book of medicines» که روی پاپیروس نوشته شده است، نشان می دهد چگونه باید از آلوورا برای درمان بیماری ها استفاده کرد.

کاکوتی که در خطه ی آذربایجان به کهلیک اوتی معروف است در مناطق کوهستانی و سنگلاخ یافت می شود. این گیاه افزون بر آذربایجان، در شمال خراسان هم می روید. کاکوتی داروی گیاهی و ادویه ای خوشبو است که برگ های خشک شده و خردشده ی آن برای طعم دادن به دوغ استفاده می شود.

 

کاربرد ترکیبات موجود دمنوش راز سلامتی نیوشا در طب قدیم:
رازیانه در طب سنتی برای ناراحتی های معده مانند اختلالات اسپاسمی معده و روده، احساس سیری و نفخ، و همچنین برای زکام دستگاه تنفسی فوقانی به کار می رود. عسل رازیانه برای درمان زکام دستگاه تنفسی فوقانی در کودکان استفاده می شود.

آلوورا در طب سنتی برای برطرف کردن یبوست، اگزما، شورۀ سر و ریزش مو استفاده می شود. این گیاه را برای کنترل دیابت و درمان آسم، سؤهاضمه و بیماری های کبدی مفید می دانند.

کاکوتی در طب سنتی ایرانی به صورت دمنوش و جوشانده، به عنوان آرام بخش و خلط آور و برای بهبود معده، ناراحتی های قلبی، سرماخوردگی، التهاب، افسردگی، اسهال، ، سرفه، میگرن، تب و زخم به کار می رود. همچنین این گیاه را ضدعفونی کننده و ضد نفخ می دانند.

 

مواد موثر دمنوش راز سلامتی نیوشا :
رازیانه:
روغن های ضروری شامل ترانس-آنتول، فنچون، لیمونن، کمفور و آلفا-پینن؛ روغن های ثابت شامل پتروسلینیک اسید، اولئیک اسید و توکوفرول ها؛ فلاونوئیدها شامل کوئرستین-۳- گلوکورونید، ایزوکوئرستین، کامپفرول-۳- گلوکورونید و کامپفرول-۳- آرابینوزید.

آلوورا:
ژل و شیره (شیرابه) دو ماده ی اصلی هستند که این گیاه تولید می کند. به طور کلی آلوورا حاوی انواع ویتامین ها، آنزیم ها، موادمعدنی، قندها، لیگنین، ساپونین ها، سالیسیلیک اسید و آمینو اسیدها است. آنتراکوئینون های آلوئین و اِمودین، ملیّن و ضد میکروب هستند. گلوکومانان و آسمانان از ترکیبات اصلی ژل هستند.

کاکوتی:
ژرماکرن، لیمونن، تیمول و کارواکرول، بتا کاریوفیلن، پیپریتنون، اسپاتولنول، سزکوئی ترپن، پولگون، p-منتا-۳-ان-۸-ال، آلفا و بتا پینن.

دمنوش ریزمیوه های قرمز

دمنوش ریزمیوه های قرمز

زمان دم کشیدن دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا :
۱۰ دقیقه ۲ قاشق غذا خوری در ۴ لیوان آب جوش.
پس از این زمان دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا را صاف کرده در یخچال نگهداری کنید و در هر وعده یک لیوان از آن را بین وعده ناهار میل کنید (افرادی که از رقیق کننده های خون مانند هپارین, وارفارین یا الکوفارین استفاده میکنند تحت نظر مشاور مصرف شود).

 

معرفی اجمالی دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا:
ترکیبات دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا : توت فرنگی, تمشک, کرن بری, زرشک و چای ترش(رز چینی)
میوه های قرمز سرشار از فیبر هستند. از این منظر، آنها به کاهش وزن، کلسترول و فشار خون کمک زیادی می کنند. دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا آرامش بخش و خنک کننده است و به واسطه خواص آنتی اکسیدانی ترکیباتش در کاهش التهاب و درمان بیماری آرتروز بسیار مؤثر است. دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا دارای مواد نگهدارنده نمی باشد. بنابراین، باید حتماً در یخچال نگهداری شود.

خاصیت چربی سوزی دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا در حدی است که به سلطان چربی سوز نیوشا شهرت یافته و این چربی سوزی را حتی در خواب برای بدن شما انجام میدهد.

 

تاریخچه میوه های موجود در دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا :
توت فرنگی با نام علمی Fragaria × ananassa گونه ای دو رگه و متعلق به جنس Fragaria است. تاریخ این میوه، به ۲۰۰۰ سال پیش برمی گردد. توت فرنگی های امروزی حدود ۲۰۰ سال پیش، از دورگه گیری بین توت فرنگی ویرجینیانا یا اسکارلت به عنوان والد نر و توت فرنگی چیلوئنسیس به عنوان والد ماده حاصل شده اند. این گیاه، حدود سال ۱۳۰۰ میلادی در اروپا کشت می شد. توت فرنگی های وحشی، قرن چهاردهم میلادی در فرانسه، از جنگل به زمین زراعتی منتقل و به گیاهی اهلی تبدیل شدند. حدود سال ۱۶۰۰ میلادی، توت فرنگی ویرجینیانا از گونه ی Fragaria virginiana ، از شمال آمریکا به اروپا رسید. گسترش این گونه بسیار تدریجی بود و در اواخر سده ی ۱۸ و اوایل سده ی ۱۹میلادی به تدریج در انگلستان محبوب شد. در دهه ی ۱۶۱۰ میلادی یکی از دولتمردان فرانسوی به نام فریزر، گیاه توت فرنگی چیلوئنسیس از شیلی را با خود به فرانسه برد. کشت این گیاه در شمال فرانسه گسترش یافت و مدتی پس از دورگه گیری این توت فرنگی با توت فرنگی ویرجینیانا نمونه ای جدید به وجود آمد. این نمونه ی جدید در دهه‏ ی ۱۸۰۰ میلادی به آمریکا صادر شد. باغبانان انگلیسی گونه ی جدید را از طریق دانه پرورش می دادند، پس از آن تعداد ارقام توت فرنگی از سه به سی رقم افزایش یافت.گمان بسیاری از مردم بر آن است که توت فرنگی (strawberry) به دلیل انباشته شدن بوته های این گیاه با کاه و پوشال (straw) به این نام خوانده شده است. برخی منابع هم نامگذاری توت فرنگی را به دلیل آن می دانند که نخستین بار جوانان انگلیسی توت فرنگی های وحشی را برداشت می کردند و در توده ای احاطه شده از سبزه می فروختند با این وجود، منشأ دقیق نام گذاری این گیاه هنوز بر ما معلوم نشده است. به نظر می‌رسد که نخستین رقم اصلاح شده، در دوره ی قاجار و زمان صدارت اتابک اعظم، از فرانسه به ایران آمد و اتابکی خوانده شد.

تمشک که نام علمی آن Rubus fruticosus و متعلق به خانواده ی گلسرخیان است. قدمت این گیاه، به دوران پیش از تاریخ برمی گردد و اعتقاد بر این است که نخستین بار، در مناطقی از شرق آسیا رشدکرده است. شواهد باستان شناسی نشان می دهد که ساکنان غارهای پارینه سنگی، تمشک می خوردند و در دوران های مختلف بخشی از رژیم غذایی انسان بوده است. احتمال می رود این گیاه، را مهاجران یا حیوانات به نقاط مختلف دنیا منتقل کرده باشند. براساس مستنداتی که پالادیوس (نخستین اسقف مسیحیان ایرلند) ثبت کرده است، تمشک، تا قرن ۴ پیش از میلاد به دلایلی کشت و مصرف نمی شد. این میوه، در دوره ی هلنی ( از قرن سوم پیش از میلاد تا قرن نخست میلادی) در اساطیر یونان نماد باروری بود. در داستان های یونانی آمده است که تمشک، ابتدا سفید بود اما دایه ی زئوس با فرو کردن خار به انگشت خود، این میوه را با خون رنگ می کند. از آن پس، تمشک، قرمز رنگ می شود. در قرون وسطی، تمشک میوه ی محبوب مردم بود به گونه ای که آب تمشک را در آثار هنری همچون رنگ استفاده می کردند. نخستین بار در قرن سیزدهم میلادی، شاه ادوارد اول مردم را به کشت تمشک در سراسر انگلستان تشویق کرد. تمشک را مهاجران اروپایی به آمریکا وارد کردند.

کرن بری یکی از ۳ میوه ی بومی آمریکای شمالی است. نخست، فقط از نواحی شمال شرقی آمریکا برداشت می شد اما پس از آن در دیگر نقاط شمال آمریکا مثل ویسکانسین و شمال غربی اقیانوس آرام و شیلی هم پرورش داده شد. در حدود سال ۱۵۵۰ میلادی، بومیان آمریکا تنها کسانی بودند که این میوه را استفاده می‏ کردند. بومیان، با ترکیب کرن بری له شده با گوشت گوزن غذایی به نام پِمیکانا تهیه می کردند. آنان، این میوه را توت شگفت انگیز (wonder berry) می نامیدند. در سال ۱۶۲۰ میلادی مهاجران و مسافران موارد مصرف کرن بری را از بومیان آموختند. مهاجران آلمانی و هلندی این میوه را “کرنی- بری”(crane-berry) یا توت مرغ ماهیخوار، نامیدند. این نامگذاری، به سبب شباهت رنگ شکوفه‏ های کرن بری با سر و گردن مرغ ماهیخوار یا علاقه ی این پرنده به خوردن آن بود. سرانجام این واژه کوتاه به cranberry تبدیل شد.

زرشک متعلق به خانواده Berberidaceae است و حدود ۶۵۰ گونه دارد. در میان گونه های مختلف زرشک، دو گونة زرشک پلویی (Berberis vulgaris) و زرشک آبی یا سیاه (Berberis integerrima) در ایران معروف هستند. زرشک سیاه یک درختچه خاردار با چوب های زرد و برگ های بیضی متمایل به کشیده است که میوه های کوچک، قرمز و بیضوی با دو یا سه هسته کشیده دارد. این گیاه را که بومی مناطق مرکزی و جنوبی اروپا، شمال شرقی آفریقا و غرب آسیا است به نام زرشک اروپایی هم می شناسند. در قرن نوزدهم از محبوبیت این گیاه کم شد چون به اعتقاد کشاورزان، میزبان قارچ زنگ گندم بود و باعث آلودگی و تلفات گندم هایی می شد که در مزارع مجاور می روییدند. گونه های مختلف زرشک در قسمت های مختلف دنیا مانند ایران، چین، آسیای میانه و بسیاری از کشورهای اروپایی، آفریقایی و امریکایی به خوبی شاخته شده اند. خاصیت‌های درمانی زرشک در حدود ۶۵۰ سال پیش از میلاد شرح داده شده است. در قرن هفدم میلادی، استفاده از زرشک، یک روش درمانی متداول در خاورمیانه بوده است.

چای ترش یا هیبیسکوس که به آن چای سرخ یا چای مکّی هم می گویند، بومی هندوستان تا مالزی است و سال ها پیش به آفریقا برده شد. این گیاه در قرن هفدهم، در برزیل، و قبل از سال ۱۸۰۴ در گواتمالا برای مصارف غذایی کشت می شد. در اوایل دهه ۱۸۹۰، دکتر وبر، آن را در فلوریدا کشت کرد ولی به دلیل یخبندان شدید همه گیاهان از بین رفتند. چای ترش تا پس از جنگ جهانی دوم، در جنوب و مرکز فلوریدا در باغ های خانگی کشت می شد. در سال ۱۹۶۲، چای ترش در مصر بیشتر به دلیل مصارف دارویی کشت می شد تا غذایی. در سال ۱۹۷۱، گل های این گیاه در سنگال، تولید و خشک می شدند و از آنجا به میزان ۱۰ تا ۲۵ تن در سال به اروپا حمل می شدند. امروزه این گیاه به میزان وسیعی در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری توزیع شده است و گل آن برای تهیه ی مربا، نوشیدنی و چای، در مصر، ایران، تایلند و کشورهای غربی کاربرد فراوان دارد.

 

کاربرد میوه های موجود در دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا در طب قدیم:
توت فرنگی به طور سنتی در درمان بیماری هایی مثل تصلب شرایین، نقرس، سنگ مثانه و بیماری های التهابی کاربرد دارد. این میوه درمان مفیدی برای بیماری های لثه هم هست. رومیان باستان معتقد بودند که این میوه داروی با ارزشی است و از آن برای درمان بیماری های مختلف از جمله مالیخولیا و سنگ کلیه استفاده می کردند. توت‌فرنگی از میوه‌های خنک است، ادرار را زیاد می کند و رسوب دندان را از بین می‌برد و برای افرادی توصیه می‌شود که به بیماری‌هایی چون دیابت مبتلا هستند. املاح این میوه، برای درمان یبوست مفید است و به سبب داشتن مقادیر کافی کلسیم و فسفر، در رشد کودکان و نوجوانان، تأثیر به سزایی دارد. توت فرنگی، در کاهش و رفع ترس، عصبانیت، اضطراب، هیجان و سستی مؤثر است. بر طول عمر می افزاید و از سکته جلوگیری می کند.

تمشک حدود ۸ هزار سال پیش به عنوان غذا و پس از آن به عنوان دارو استفاده می شد. رومی ها از دم کرده ی برگ تمشک برای درمان بیماری های مختلفی استفاده می کردند. بقراط برای از بین بردن مشکلات و دردهای پیش از زایمان، دمنوش ساقه و برگ های این گیاه را تجویز می کرد. به طور سنتی این میوه را برای درمان التهاب لثه، درد گلو و زخم های دهان استفاده می کردند و از آب آن، برای درمان آسم و مشکلات تنفسی سود می بردند. طبع تمشک سرد و خشک و گیاهی ملیّن و مدّر است که خون را تصفیه می کند. برای تقویت قلب مفید است و افزون بر تب بر بودن، برای درمان یبوست هم کارگشاست. در طب سنتی چین از تمشک برای درمان بی اختیاری ادرار و تقویت کلیه ها استفاده می شود.

کرن ‏بری به طور سنتی برای پیشگیری از ابتلا به سنگ کلیه و معالجه ی عفونتهای کلیه، اختلالات فشارخون، سلامت قلب و عروق، سلامت مغز و افزایش سیستم ایمنی بدن استفاده می شد. بومیان آمریکا کرن بری را در درمان، ضماد زخم و بیرون کشیدن سم از آن، به کار می بستند. شکارچیان نهنگ و دریانوردان آمریکایی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری اسکوربوت و یا کمبود ویتامین C این میوه را همراه داشتند. از دیگرخواص درمانی کرن بری، درمان بی اختیاری ادرار و تخلیه ی کامل مثانه در آقایان دارای مشکل پروستات، است.

زرشک در طب سنتی ایران چندین خاصیت مانند اثرات ضدباکتری، تب بر، تسکین خارش، ضد فشار خون بالا و ضدآرتروز مربوط به قسمت های مختلف گیاه زرشک گزارش شده است. همچنین، از زرشک برای درمان فشار خون بالا، تب، بیماری های کلیوی، اسهال و سوءهاضمه استفاده می کنند.

چای ترش در طب سنتی برای درمان فشارخون بالا، بیماری های کبد و تب استفاده می‏ شد. در طب سنتیِ آفریقا این گیاه برای درمان سرفه و گلودرد و همچنین به عنوان آنتی‏ باکتری، مدرّ، ضد اسپاسم و از بین برنده ی زرداب و صفرا مصرف می شود. در طب سنتی تایلند چای ترش را برای درمان سنگ کلیه به کار می برند. از گل های چای ترش برای سرماخوردگی، بی اشتهایی و به عنوان مدر و تا حدی ملین استفاده می شود. همچنین این گیاه در طب چینی برای درمان دمل، تورم، التهاب پوستی و زونا به کار می رود.

 

مواد موثر موجود در دمنوش ریزمیوه های قرمز نیوشا :
توت فرنگی:
آنتوسیانین (به خصوص سیانیدین و پلارگونیدین)، فلاونول (پروسیانیدین، کاتچین، اپی گالوکاتچین، اپی کاتچین، گالوکاتچین، کامفرول و کوئرستین)، اسیدهای هیدروکسی بنزوئیک، اسیدهیدروکسی (سینامیک،کوماریک، کافئیک و فرولیک اسید)، رزوراترول، آنتی اکسیدان ها.

تمشک:
فلاونوئیدها شامل آنتوسیانین (سیانیدین-۳- گلوکوزید، پلارگونیدین-۳-گلوکوزید)- فلاونول ها شامل کامپفرول، کورستین، میریستین، فلاوان شامل کاتچین، پروآنوسیانیدین، فنولیک های ساده شامل اسیدهیدرواکسی بنزوئیک (الاژیک، گالیک) و اسید هیدرواکسی سینامیک (کافئیک، کوماریک، کلروژنیک)، گلوتامیک اسید، آرژینین، لئوسین.

کرن بری:
آنتوسیانین، فلاونول، کاتچین، پروآنتوسیانیدین، سیانیدین، رزوراترول، سالیسلیک اسید، آسکوربیک اسید، پکتین، فروکتوز.

زرشک:
حاوی ترکیبات فعال زیستی مانند بربرین، بربامین، پالماتین، اکسی اکانتین، مالیک اسید، آسکوربیک اسید، کافئیک اسید، اورسولیک اسید، کومارین، بتاکاروتن و تانن است.

چای ترش:
اسیدهای اگزالیک، مالیک، سیتریک، استئاریک، پالمیتیک، تارتاریک، آسکوربیک، آراشیدیک، پروتوکاتکوئیک و اسید هیبیسکوس، آنتوسیانین، دِلفینیدین، سیانیدین-۳- روتینوزید، بتاکاروتن، بتاسیتوسترول، گالاکتوز، پکتین و کوئرستین.